துன்னாலை மண் மகனே முருகதாசா- நீ மரணத்தையும் மரணிக்க வைத்த வீரத்தின் நேசா ஈழத்தின் விழி துடைக்க தீயில் கருகியே வீழ்ந்தாய் நீதி மன்றின் முன்னே உன்னை சிதையேற்றி விட்டாய்...

மூ ஒன்பது அகவையில் உன் வீர மரணம் முழு உலகினுக்கும் ஓர் சேதி உரைத்து நின்றதே பாழும் போரில் பரிதாபமாய் எம் மக்கள் வாழ்விழந்து தவிக்க நின் ஆவி தந்தே சென்றாயோ...

உலக சமூகத்துக்கு தமிழவனின் வேண்டுகோளாய் நீ விடுத்த மரண சாசனம் இன்னும் நெஞ்சோடு உரச நீதியின் விழிகள் திறக்க நின் மெய் எரித்து சென்றவனே முருகதாசா நீதமிழ் காக்க வந்த ஆறுமுக வேலா...

ஈழத்தில் கொத்துக்கொத்தாய் கொன்று குவிக்கப்பட்ட எம் இனத்தின் விடிவுக்காய் கூவிய குயிலாய் தீயிலே உடல் தனை உருக்கி ஒளி தந்த ஈகையே தினமும் உனக்காய் உருகும் எம் இதயங்கள்...

ஐநா முன்றலில் உனக்கென ஓர் இடம் தந்தோம் முருகதாசன் திடலில் ஒன்று கூடிக் கொள்ளுகிறோம் உண்மைகள் உறங்காது உன் தியாகம் வீண்போகாது அறிவோம் உறவுகளாய் தேசம் மீட்கும் காலம் தேடி உன் புகழ் சரித்திரத்தில் நிலைக்கும்...

கவி ஆக்கம்...

சிவதர்சினி ராகவன்